Różnice między drukarkami tradycyjnymi a przemysłowymi

Drukarki należą do urządzeń spotykanych w wielu firmach. Zapotrzebowanie na wydajne i ekonomiczne w eksploatacji modele wcale nie zmalało, mimo coraz powszechniejszej popularności identyfikacji cyfrowej. Więcej – w wielu branżach drukarka jest nieodzowna. Zwłaszcza w branży logistycznej i przemyśle trudno wyobrazić sobie identyfikację gotowych wyrobów i półproduktów bez kodów kreskowych. Można więc podzielić drukarki na dwie grupy – tradycyjne (biurowe) oraz przemysłowe 

Drukarka biurowa

Bez względu na wydajność, wielkość obsługiwanego maksymalnego formatu papieru czy rodzaj czynnika odpowiadającego za drukowanie (tusz czy laser) drukarki tradycyjne służą przede wszystkim do drukowania na zwykłym papierze. Owszem, w wyjątkowych sytuacjach można używać ich jako drukarki do drukowania kodów kreskowych, etykiet czy fotografii, ale dominują wszelkiego rodzaju dokumenty. Tradycyjne drukarki często zastępowane są przez urządzenia 3w1. Skaner, kopiarka i drukarka to godnie polecenia urządzenie peryferyjne, zdające egzamin w biurach i w domach. Przy opisie drukarek tradycyjnych warto wspomnieć, że o ile atramentowe najczęściej mogą drukować w kolorze, to laserowe dzieli się na drukujące w kolorze i drukujące tylko w czerni i jej odcieniach (monochromatyczne). Wspominając o drukarkach tradycyjnych, trzeba wspomnieć o nieco zapomnianej technologii igłowej. Wciąż dostępne są nowe modele, lecz stanowią margines rynku. Współcześnie produkowane drukarki igłowe cenione są na niskie koszty eksploatacji (drukowanie jest tańsze niż w przypadku tuszu i nawet lasera) niskie wymagania dotyczące jakości papieru oraz możliwość pracy w niesprzyjających warunkach.

Drukarki stosowane w przemyśle

Profesjonalna drukarka przemysłowa zdaje egzamin przede wszystkim nie przy drukowaniu dokumentów, lecz sprawdza się do drukowania etykiet (także samoprzylepnych). W zależności od specyfiki branży, wielkości produkcji czy obrotu towarowego nabywcy mogą zdecydować się na model odpowiednio dopasowany do potrzeb. Powszechnie stosowane w branży logistycznej i produkcyjnej etykiety samoprzylepne mogą mieć różne rozmiary. Dla pracowników liczy się dokładność i czytelność wydruku, ponieważ etykieta w parze ze skanerem i odpowiednim oprogramowaniem komputerowym jest częścią systemu przyspieszającego pracę i minimalizującego ryzyko pomyłek.

Drukarki przemysłowe mogą wykonywać oznaczenia na wielu rodzajach materiałów. Poza papierem (również samoprzylepnym), są to tworzywa sztuczne (polietylen i polipropylen), szkło i metale. Jednak gros sprzedaży stanowią drukarki do etykiet. Praca w specyficznych, trudnych, warunkach wymaga też, aby drukarka przemysłowa cechowała się wytrzymałością i wydajnością. Minimalizowanie występowania awarii to ważna zaleta, podobnie jak łatwość obsługi – choćby wymiana etykiet samoprzylepnych odbywa się niemal błyskawicznie. Materiały eksploatacyjne (etykiety i taśmy) mają formę pojemnych rolek. Przykładem mogą być najbardziej znane w Polsce drukarki przemysłowe Zebra. Można je skonfigurować nie tylko z tradycyjnym komputerem, ale także z linią produkcyjną.

Podział drukarek przemysłowych przebiega przede wszystkim ze względu na technikę druku. Pierwszym jest druk termiczny, działający podobnie do faksu. Drugim jest druk termotransferowy – tutaj uzyskuje się obraz poprzez podgrzanie pigmentu z taśmy na powierzchni. Najczęściej będzie to etykieta samoprzylepna, choć właściwie nie ma ograniczeń co do materiału. Następną różnicą obu technologii jest trwałość wydruku – pierwszeństwo należy do drukarek termotransferowych.